شاهرخ رامين - نماينده دماوندو فيروزكوه تحريم براي كشور ما اتفاق تازه‌اي نيست. ما در طول8 سال جنگ تحميلي هم شاهد چنين تحريم‌هايي بوديم اما تحريم‌ها هيچ‌گاه به اين شكل انجام نمي‌شد. اولا اين تحريم‌ها از سوي سازمان ملل كه يك شخصيت حقوقي و بين‌‌المللي است ابلاغ نشده است. بلكه تحريم هاي غيرقانوني و خودساخته‌‌اي است كه از سوي چند كشور زورگو تحميل شده‌‌اند. همچنين در هيچ‌زماني حتي در زمان جنگ، تحريمي كه از سوي سازماني قانوني و بر مدار قانون نوشته شد و به امضاي شوراي امنيت سازمان ملل رسيد، هرگز شامل اقلام دارويي و ملزومات ضروري از جمله مواد غذايي نشد. درست است كه پيشرفت صنايع غذايي و دارويي در كشور اكنون در شرايطي قرار دارد كه مي‌توان بخش بزرگي از نيازها را پاسخ داد اما هيچ كشوري نمي‌تواند بگويد كه همه ملزومات و مواد مورد نياز و ضروري را به صورت كامل در داخل توليد مي‌كند. بسياري از كشورهاي پيشرفته هم مواد اوليه خود را از ساير كشورها تامين مي‌كنند و از اين قاعده مستثنا نيستند. اما امروز برخلاف قوانين بين‌المللي و انساني بسياري از مواد دارويي مورد نياز بيماران صعب‌العلاج شامل اقلام تحريمي شده‌اند و متاسفانه آسيب پذيرترين قشر جامعه يعني بيماران را به مشقت انداخته اند. رسانه‌ها بايد تلاش كنند اين مظلوميت و شرايط غيرانساني كه از سوي چند كشور زورگو به مردم مظلوم ايران تحميل شده را به گوش مردم جهان برسانند. همچنين انتظار مي‌رود كه مجامع عمومي و به ويژه سازمان ملل و كشورهاي عضو اجلاس عدم متعهد براي حل اين شرايط و فشار بر كشورهاي زورگو وارد عمل شوند. مردم ما مردم صبوري هستند. در عين حال همواره بر حقوق قانوني خود براي به دست آوردن حق‌شان تلاش كردند.اما در مقابل زورگويي‌ها و رفتارهاي غير انساني دشمنان ‌شان در محورهاي مختلف اقتصادي و علمي و حتي نظامي مقاومت كردند و هيچ‌گاه از حقوق‌شان دست نكشيدند و تلاش كردند با منطقي‌ترين و انساني‌ترين روش‌ها حقوق خود را استيفا كنند. البته به موازات اين مقاومت‌ها، هر روز بر شدت ددمنشي و رفتارهاي غير انساني دشمنان اضافه شده است. اين در حالي است كه حتي زماني كه صدام حسين از سوي همه سازمان‌هاي متعدد بين المللي به عنوان متجاوز شناخته شد، در قطع‌نامه‌هاي متعدد عليه عراق، هيچ‌گاه مواد غذايي و دارويي كه مي‌تواند سلامت زنان و كودكان را به خطر بيندازد، شامل تحريم نشد. اما امروز به رغم اينكه از سوي سازمان‌هاي بين‌المللي جرمي براي كشور ما شناخته نشده اما تحريم‌ها روي مواد غذايي و دارويي تاثير گذاشته تا آسيب پذيرترين قشر جامعه برخلاف قوانين جهاني و انساني تهديد شود و به اين ترتيب فشارها را به ايران زياد كنند!